/Аав ээж, хүүдээ зориулах шүлэг/
Үр минь чинийхээ төлөө үхтлээ шаналахдаа би
Өрлөг хатан ээжийнхээ өтөлсний учрыг мэдлээ.
Хүүгийнхээ төлөө би зүрхэн нулимс унагахдаа
Хөөрхий муу аавынхаа хөгширсний учрыг мэдлээ.
Уйлж инээсний минь ороор нүдний минь буланд нуугдах
Эгэл хэдхэн зураасыг тольдож суухдаа би
Төрүүлж өсгөсөн аавыгаа зовоож, шаналгаж ханалгүй
Түмэн үрчлээт зургийг нүүрэнд нь урласнаа ухаарлаа.
Золбоолог төрсөн ээжийнхээ
Залуу сайхан насыг
Үрж дуусгасан хүн нь
Би юм шүү хүү минь.
Хат суусан аавынхаа
Нулимсан дуслыг бөмбөрүүлж,
Зүрхийг нь өмөлсөн хүн нь
Би юм шүү хүү минь.
Үрийнхээ төлөө эх хүн өөрийгөө үрж дуусдагийг
Хүүгийнхээ төлөө эцэг хүн хичнээн тэвчээрээ бардгийг
Хүү минь чи ухаараарай.
Бурханы хишгээр төрүүлсэн хоёр хүүгийнхээ төлөө
Хайр энэрлээ дийлэхгүй сэтгэлдээ шаналж суухдаа
Хорвоод чухам хэнд өртэйгээ дахин ухаарлаа ээж нь.
Амин зүрхний минь хоёр нандин шүтээнийг
Алтанхан хорвоод бэлэглэсэн хүйн нандин холбоо
Аав ээжээс минь эхтэй.
Зөрмөгхөн хорвоод эгэл биеийг минь төрүүлж,
Жаргал зовлонг даах эрдэм чадлыг заяасан
Жаранг элээсэн ээж аав хоёрыгоо
Жаргаах цаг байна уу ээжид нь
Энхрий хоёр нандин үр минь ээжийгээ л баярлуулж байвал
Эмээ өвөө хоёрыг чинь жаргааж чадах нь ээ ээж нь
Ээжийнхээ мэндэлсэн энэ л өдрөөр чи
Эмээ өвөөдөө мөргөх ёстой шүү хүү минь.