ЧИНИЙХЭЭ ТУХАЙ БОДОХОД МИНЬ

Үүдээр инээд цалгиулан орж ирэхийг чинь хүлээхийн цагт

Үнсүүлэх гээд хацраа өгдөг өхөөрдөм занг чинь санахын цагт

Үснийхээ үзүүрээр оролдож хаяа нэг тунирхадгийг чинь дурсахын цагт

Үдэш орой энгэрт минь наалдаад эрхэлдэгийг чинь хүсэхийн цагт . . . чамайгаа улам их хайрламаар болдог хайрт минь.

Анх чамтайгаа учирсан өдрөөс хойш өнөөг хүртэл чинийхээ жаргалд уусч, чинийхээ хайранд жаргаж яваа ч, “Чамдаа хайртай” гэж их л цөөхөн хэлсэн санагдана. . .

Дэлхий дээр ургасан хүн цэцэгсийн  дундаас дэндүү гоёмсог нь чи минь болохоор “Хайр” хэмээх сэтгэлийн цагаан шувуухайгааа би чамдаа нисгэж хамт байхын зөнгөөр хөтлөгдөн хацрыг чинь анх үнссэн тэр агшин минь бидэн хоёрын хайрын эхлэл байсан биз ээ.

Өнөөдөр гэгээн хайрын өдөр. Энэ өдөр хотын гудамжаар алхах хос бүхний тоогоор хайр гэрэлтэж, хүйтний жавар хайрын сэтгэлээс үргэж, сарны гэгээнд шивнэх нандин үг бүхний тоогоор одод гэрэлтэх биз ээ. Нэг үгээр хэлбэл хайрын хотод орших, хайрын гудамжинд байдаг хайрын дэлгүүрээс хайрын илэрхийлэл болсон цэцгийн баглаа тэврэн гарах хүн бүхний сэтгэл гэгээн тунгалаг мөрөөдлөөр дүүрэн байх буй заа.

Өнгө өнгийн гэрэл асгарсан миний хотын гудамжинд  өөрийгөө дайлах гэсэн хүн өнөөдөр л лав байхгүй. Учир нь хайраас заядаг хүний орчлон болохоор бүгд л хайрыг хайрлаж, хайрыг хүндэтгэж амьдардаг байх. Тэр хүмүүсийн нэг нь би. Тиймээс л өнөөдөр чамдаа зориулж, хамгийн сайхан үгийг хэлж, хамгийн сайхан хайрыг бэлэглэе. Энэ бол чиний минь надад өгсөн их сэтгэлийн хариу юм.

Магадгүй надаас хариу нэхэхгүй ч өглөгийн хариу өглөг байдаг гэдэг шиг итгэл хийгээд сэтгэлийн дээд нь хайр шүү дээ амраг минь.

Зун болж, бороо шивэрч хорвоо гоёход ариуханд нь намайг орхиогүй.

Намар болж, модод жимсээ дэлгэн дайлахад амтанд нь дурлаж намайг орхиогүй

Өвөл болж, цас бүжиглэн бударахад зөөлөн ширхэгэнд нь уясаж намайг орхиогүй

Хавар болж, орчлон гоёлоо зүүхэд цэцэгэнд нь шунаж намайг орхиогүй Чамдаа би хайртай.  

В.НЭРГҮЙ 

Монголын үнэн 2010-02-14