Блогийн гишүүд бичиж байна.

Энэ Блог дээр бичих эрх авах гэж бүтэн жил гүйсан юм. Ийм их үнээр олдсон эрхээ би удахгүй алдах байх даа гэсэн айдас эхнээсээ л намайг зовоогоод. Энэ блогийн эзэн бүсгүйг хэрэндээ л би мэддэг гэж боддог. Гэхдээ бас мэдэхгүй зүйл маш их. Заримдаа бүүр яг оньсого шиг. Эх хүний, эмэгтэй хүний зөөлөн хонгор өнгөөр гэрэлтэж явдаг нэгэн боловч бас хатуу самар шиг.
Тийм болохоор блогт нь бичих эрх авах гэж бараг л гэрээ байгуулж, зөндөөн их амлалт өгсөн. Жишээ нь л гэхэд нэрээ бичихгүй, бүдүүлэг үг хэрэглэхгүй, хувь хүнийх нь эрх чөлөөнд халдахгүй, өөрийнх нь тухай бичихгүй байх гээд л Бүжээг мэддэг хүмүүс ярьдаг зүйлүүдийг нь мэднэ дээ. Тэр зүйлүүдээ түмэн нөхцөлөөр тулгасан даа. Тэгэлгүй яахав тэгнэ, тэгнэ би чиний хэлснээр л байна л гээд байгаа. Энэнд маань Бүжээ итгэхгүй л дээ. Гэхдээ Бүжээ хэзээ ч эрхийг минь хасах эсвэл бичлэгийг минь хаачих эрх нь байгаа болохоор тэрэндээ жаахан тайвширдаг байх л даа. Нэг удаа овоо нааштай үг сонсоод. . . Би блогтоо орохгүй хэдэн долоо хоног ч болдог юм. Одоо харин өдөр бүр орж байхгүй бол болохгүй боллоо доо гээд сайхан нүдээрээ инээсэн юм. Тэгэхэд нь би гэнэн байна даа гэж хэлээд бас л уурлуулаад дахиад л бүтэн сараар эрх авах хугацаагаа сунгачихсиин. Хөгжилтэй шүү. Өөрөө блог нээгээд бичихгүй юу гээд ширэв татна. Гэсэн нь зөөлөн хонгор ааштай болохоор зөвшөөрнө гэж мэддэг байсан. Заавал энэд бичнэ дээ л гэж боддог байлаа. Тэгж байгаад л хүссэндээ хүрлээ дээ. Чаднаа гэж бодож байсан л даа. Энэ блогийг олон хүн уншдаг болохоор чухам тэдэнд л үгээ хүргэмээр санагдсийн. Бас Бүжээгийн бичдэггүй хэлдэггүй бодол хүслийг нь биччихмээр санагдаад . . . Хэ хэ тэгвэл ч алуулна л даа. Тэгэхгүй гэж зөндөөн амласан гэж байгаа. Гэхдээ блогийн эзэн маань өөрөө хүнийг их уучламтгай, удаан уурлаж чаддаггүй болохоор гайгүй биз. За ингээд л гэрээгээ зөрчөөд эхэллээ дээ.Би гэхдээ жишээ нь Арман шиг гое бичиж чадахгүй ээ. Яахав өөрийнхөө түвшинд л.